χωρίς συνυπολογισμό σ' αυτές της οικογενειακής παροχής και των επιδομάτων αδείας και εορτών, ούτε το σύνολο των τακτικών αποδοχών και των πρόσθετων αμοιβών κατά μήνα μπορεί να υπερβεί τις μηνιαίες αποδοχές αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας, χωρίς την οικογενειακή παροχή.

Α.Π. 632/2005 (Τμ. Β' Πολ.)

Προεδρεύων : ΡΩΜ. ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ, Αντιπρόεδρος

Εισηγητής : ΣΠΥΡ. ΚΟΛΥΒΑΣ, Αρεοπαγίτης

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 48, παραγρ. 3, 49 και 51 του ν.δ. 496/1974 «περί λογιστικού των ν.π.δ.δ.» προκύπτει, ότι η αρχόμενη από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου γεννήθηκε η αξίωση διετής παραγραφή των κατά ν.π.δ.δ. αξιώσεων διακόπτεται, πλην άλλων, με την άσκηση αγωγής ενώπιον δικαστηρίου μη στερουμένου δικαιοδοσίας προς επίλυση της διαφοράς, που αναφέρεται στην ικανοποίηση της συγκεκριμένης αξιώσεως, καθόσον στην αντίθετη περίπτωση η άσκηση αγωγής ενώπιον δικαστηρίου στερουμένου δικαιοδοσίας δεν επιφέρει διακοπή της παραγραφής, αφού η αγωγή απορρίπτεται και δεν μπορεί να γίνει λόγος περί διατηρήσεως των συνεπειών της ασκήσεως της.

Εξαίρεση εισάγεται με τη διάταξη του άρθρου 9, παραγρ. 4, του ν. 1649/1986, που αποτελεί παγία ρύθμιση και δεν καταλαμβάνει μόνο τις περιπτώσεις, που κατά τη θέση της σε ισχύ, είχε ασκηθεί ένδικο βοήθημα.

Με τη διάταξη αυτή ορίζεται, ότι, αν ένδικο βοήθημα απορριφθεί τελεσιδίκως για έλλειψη δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, κατ' εφαρμογή των ρυθμίσεων του ν. 1406/1983, το αντίστοιχο ένδικο βοήθημα, που προβλέπει ο νόμος, εφόσον ασκηθεί ενώπιον του κατά δικαιοδοσία αρμοδίου δικαστηρίου μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία δύο μηνών από την επίδοση της τελεσίδικης απορριπτικής αποφάσεως στον ενδιαφερόμενο, λογίζεται ως προς όλες τις έννομες συνέπειες, ότι ασκήθηκε κατά το χρόνο της ασκήσεως εκείνου, που απορρίφθηκε.

Για την ταυτότητα του νομικού λόγου η διάταξη αυτή εφαρμόζεται όχι μόνο, όταν εκδίδεται επί της ασκηθείσας αγωγής απορριπτική απόφαση λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, αλλά και όταν ο ενάγων αντιλαμβανόμενος ότι άσκησε την αγωγή του ενώπιον δικαστηρίου στερουμένου δικαιοδοσίας, ασκήσει νέα αγωγή ενώπιον του έχοντος δικαιοδοσία δικαστηρίου χωρίς να αναμένει την έκδοση αποφάσεως, αφού και με τον τρόπο αυτό πραγματώνεται ο σκοπός της παραπάνω διατάξεως, που συνίσταται στην σε σύντομο διάστημα επίλυση των εκκρεμών υποθέσεων και στην προστασία των ενδιαφερομένων, οι οποίοι με την εσφαλμένη άσκηση ενδίκου βοηθήματος ενώπιον δικαστηρίου στερουμένου δικαιοδοσίας κινδυνεύουν να παραγραφεί η αξίωση τους.

Σύμφωνα με τα παραπάνω το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε ότι η αξίωση της αναιρεσίβλητης, η οποία υπηρετούσε στο αναιρεσείο νοσοκομείο ν.π.δ.δ. με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, για την καταβολή καθυστερούμενων αποδοχών, δεν υπέκυψε στην παραπάνω παραγραφή, διότι η παραγραφή αυτή διακόπηκε με την εντός της προθεσμίας άσκηση αγωγής ενώπιον του Διοικητικού Πρωτ. Θεσ/νίκης και την εν συνεχεία εντός της μετά τη διακοπή νέας προθεσμίας άσκηση της ένδικης αγωγής ενώπιον του έχοντος δικαιοδοσία Ειρηνοδικείου Θεσ/νίκης, δεν παραβίασε με ψευδή ερμηνεία ή κακή εφαρμογή τις προδιαληφθείσες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου.

Επομένως ο πρώτος λόγος αναιρέσεως από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 Κ.Πολ.Δικ., με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.

Με τη διάταξη του άρθρου 7, παραγρ. 4, του ν. 2606/1998 καθορίστηκε για το διάστημα από 1.1.1998 και εφεξής η αποζημίωση των εφημερίων των γιατρών του Ε.Σ.Υ. με βάση ωρομίσθιο οριζόμενο σε ποσοστό επί του βασικού μισθού.

Με το άρθρο 7, παραγρ. 8, του ίδιου νόμου τέθηκε ανώτατο όριο της αποζημιώσεως των εφημερίων, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί κατά μήνα τις τακτικές αποδοχές χωρίς συνυπολογισμό σ' αυτές της οικογενειακής παροχής και των επιδομάτων αδείας και εορτών, ούτε το σύνολο των τακτικών αποδοχών και των πρόσθετων αμοιβών κατά μήνα μπορεί να υπερβεί τις μηνιαίες αποδοχές Αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας χωρίς την οικογενειακή παροχή. Η υπέρβαση των παραπάνω ορίων περικόπτεται από την αποζημίωση των εφημερίων.

Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 25, παραγρ. 5, του ν. 2716/1999 «για τις εφημερίες, που έχουν πραγματοποιήσει οι γιατροί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2606/1998 και της 2032993/342/0022/20.5.1998 ερμηνευτικής εγκυκλίου, μέσα στην αναλογία του 1/3,1/5 της Α' Ζώνης και 1/2 της Β' και Γ Ζώνης επί του συνόλου αντίστοιχα, από 1.1.1998 μέχρι την έκδοση των κανονιστικών αποφάσεων για κάθε Νοσοκομείο, θα καταβληθούν τα αναλογούντα σε αυτούς ποσά, που θα καθοριστούν με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Πρόνοιας. Ποσά, τα οποία μετά την εκκαθάριση των τακτικών αποδοχών και των εφημερίων μέχρι 31.12.1998 πρέπει να επιστραφούν από γιατρούς, δεν είναι απαιτητά, εφόσον δεν έχουν εισπραχθεί καθ' υπέρβαση ορίων, που προβλέπονται από το άρθρο 7, παραγρ. 8, του ν. 2606/1998 και του άρθρου 104 του Συντάγματος.