Απόφ. Αρείου Πάγου 627/2009 (01/09/2009)

Για τη θεμελίωση αδικοπρακτικής ευθύνης των μελών της διοίκησης νομικού προσώπου προς αποζημίωση.

Α.Π. 627/2009 (Τμ.Α2 Πολ.)
Προεδρεύων: ΔΗΜΗΤΡ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: ΑΘΑΝ. ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΣ, Αρεοπαγίτης

Θέμα:

Για τη θεμελίωση αδικοπρακτικής ευθύνης των μελών της διοίκησης νομικού προσώπου προς αποζημίωση.

δεν απαιτείται εξειδίκευση των επί μέρους αρμοδιοτήτων και της προσωπικής στάσης εκάστου μέλους, δύναται όμως το μέλος να επικαλεστεί με ένσταση, ότι για ειδικούς λόγους δεν είναι προσωπικώς υπαίτιο για τη διάπραξη του αδικήματος και την εντεύθεν ζημία του παθόντος, για την οποία ευθύνεται το νομικό πρόσωπο

Κατά το άρθρο 914, Α.Κ.: "Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει". Κατά το άρθρο 71, Α.Κ: "Το νομικό πρόσωπο ευθύνεται για τις πράξεις ή τις παραλείψεις των οργάνων που το αντιπροσωπεύουν, εφόσον η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που τους είχαν ανατεθεί και δημιουργεί υποχρέωση αποζημίωσης. Το υπαίτιο πρόσωπο ευθύνεται επιπλέον εις ολόκληρον". Κατά το άρθρο 63, παρ. 1, Α.Κ: "Το νομικό πρόσωπο διοικείται από ένα ή περισσότερα πρόσωπα". Κατά το άρθρο 67, Α.Κ: "Όποιος έχει τη διοίκηση νομικού προσώπου φροντίζει τις υποθέσεις του και το αντιπροσωπεύει δικαστικά και εξώδικα. Υποκατάσταση απαγορεύεται εφόσον η συστατική πράξη ή το καταστατικό δεν ορίζει διαφορετικά".

Από τον συνδυασμό των διατάξεων αυτών συνάγεται

α) ότι οι νόμιμες υποχρεώσεις γενικώς των νομικών προσώπων για πράξη ή παράλειψη ουσιαστικώς αφορούν τα διοικούντα και εκπροσωπούντα αυτά όργανα, ήτοι τα φυσικά πρόσωπα δια των οποίων διεξάγονται οι υποθέσεις τους και ενσαρκώνεται η βούλησή τους,

β) ότι, σε περίπτωση αδικοπρακτικής ευθύνης του νομικού προσώπου, δεν απαιτείται εξειδίκευση των επιμέρους αρμοδιοτήτων και της προσωπικής στάσης εκάστου μέλους της διοικήσεως για την κατ"" αρχήν θεμελίωση της δικής του υποχρέωσης προς αποζημίωση του βλαβέντος εκ του αδικήματος και

γ) ότι δύναται το μέλος της διοικήσεως να επικαλεσθεί με ένσταση (την οποία και βαρύνεται να αποδείξει) ότι για ειδικούς λόγους δεν είναι προσωπικώς υπαίτιο για την διάπραξη του αδικήματος και την εντεύθεν ζημία του παθόντος, για την οποία ευθύνεται το νομικό πρόσωπο.

Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο δέχθηκε [παραλείπεται το κείμενο].