Δ.Α. 13 / Π.Κ. 31 / 9-10-02 Ισχύς από 1/1/2002
Αμοιβή εργασίας μηχανικών βιομηχανίας

Θέμα:

Με την υπ' αριθμ. 019/27-5-2002 αίτησή του ο Σύλλογος Τεχνικών Επιστημόνων Βιομηχανίας (ΣΤΕΒ), που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Γ' Σεπτεμβρίου 48), νόμιμα εκπροσωπούμενος, ζήτησε από τον Ο.ΜΕ.Δ. την παροχή υπηρεσιών διαιτησίας, επειδή, απέτυχε η μεσολαβητική προσπάθεια που έγινε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 Ν. 1876/90, προς υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας για τους όρους αμοιβής και εργασίας των μελών του που εργάζονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας σε βιομηχανικές επιχειρήσεις όλης της χώρας και με τις ειδικότητες που αναφέρονται στην παραπάνω αίτηση.

Με βάση τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 Ν. 1876/90 και του Κανονισμού Καταστάσεως Μεσολαβητών - Διαιτητών του Ο.ΜΕ.Δ. κληρώθηκα στις 30.05.02, με την Α' κλήρωση και με παρουσία εκπροσώπων των δύο μερών, ως διαιτητής στην υπόθεση αυτή, που δημιουργήθηκε μεταξύ αφενός του παραπάνω Συλλόγου εργαζομένων και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (Σ.Ε.Β.), που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ξενοφώντος 5 και εκπροσωπείται νόμιμα.

Αφού ανέλαβα καθήκοντα στις 04.06.02, με την υπ' αριθμ. 1110/3-6-2002 πρόσκλησή μου, που επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, κάλεσα τα μέρη να προσέλθουν στα γραφεία του Ο.ΜΕ.Δ. την Παρασκευή 7 Ιουνίου 2002 και ώρα 11:00, προκειμένου να εκθέσουν τις απόψεις τους επί της συλλογικής αυτής διάφορος εργασίας και αν ήταν δυνατόν να συζητήσουμε επί του σχεδίου της ΣΣΕ που υπέβαλαν οι εργαζόμενοι σε μια τελευταία προσπάθεια να υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας και να αποφευχθεί η έκδοση διαιτητικής Αποφάσεως.

Την παραπάνω ημέρα και ώρα προσήλθαν από την πλευρά μεν του Σ.Ε,Β. ο νόμιμα εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του Λάμπρος Παπαϊωάννου, Δικηγόρος, από την πλευρά δε του ΣΤΕΒ οι νόμιμα εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι του: α) Ι. Μακρής, Γεν. Γραμματέας και β) Γ. Συμεωνίδης, Ι. Καρκαντζός και Λ. Σίνης, μέλη του Δ.Σ. αυτού.

Στην αρχή της συζήτησης έδωσα το λόγο στον εκπρόσωπο της εργοδοτικής πλευράς, η οποία σημειωτέον είχε αρνηθεί τη μεσολαβητική προσπάθεια του μεσολαβητή του Ο.ΜΕ.Δ. με συνέπεια να οδηγηθεί η υπόθεση αυτή προς επίλυση στη διαδικασία της Διαιτησίας, ο οποίος αναφερόμενος στο από 23.05.02 Υπόμνημα του, δήλωσε τα εξής: "Αρνούμεθα την διαδικασία της μεσολάβησης και διαιτησίας με τον ΣΤΕΒ όσον αφορά τους Μηχανικούς Βιομηχανίας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης".

ΑΦΟΥ ΕΛΑΒΑ ΥΠΟΨΗ ΜΟΥ

1. Ότι η προσφυγή στη διαδικασία διαιτητικής επίλυσης της συλλογικής αυτής διαφοράς εργασίας έγινε από την εργατική πλευρά, επειδή η εργοδοτική πλευρά αρνήθηκε τη μεσολάβηση, ο δε εκπρόσωπός της παρέστη ενώπιον του Μεσολαβητή στον οποίο εξήγησε τους λόγους για τους οποίους ο Σ.Ε.Β. δεν μπορεί να συμμετάσχει σε διαδικασία υπογραφής ΣΣΕ με την παραπάνω οργάνωση εργαζομένων.

2. Ειδικότερα, αφού έλαβα υπόψη την υπ' αριθμ. 019/27-5-2002 αίτηση του ΣΤΕΒ για προσφυγή στη Διαιτησία, η οποία υποβλήθηκε στον Ο.ΜΕ.Δ. μετά την εμπρόθεσμη εκ μέρους του αποδοχή της διαπιστωμένης στο υπ' αριθμ. πρωτ. 1016/23.05.02 έγγραφο του Ο.ΜΕ.Δ. άρνησης Μεσολάβησης για επίλυση της διαφοράς που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των μηχανικών τριτοβάθμιος εκπαίδευσης που απασχολούνται στη βιομηχανία όλης της χώρας.

3. Το γεγονός ότι η θέση αυτή του Σ.Ε.Β. και του εκπροσώπου του, παρά τη μερική θα λέγαμε συμμετοχή του στη διαδικασία της Μεσολάβησης, νόμιμα μπορεί να εκληφθεί ως άρνηση μεσολάβησης, κατά την έννοια του εδαφίου β' της παρ. 1 του άρθρου 16 Ν. 1876/90 , αφού διαφορετικά θα οδηγούμεθα στο άτοπο της αδυναμίας επίλυσης της συλλογικής αυτής διαφοράς εργασίας, οπότε ιδρύεται η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαδικασία της Διαιτησίας.

4. Την υπ' αριθμ. πρωτ. 1180/06.06.01 Έκθεση διαπίστωσης άρνησης μεσολάβησης της προϋφιστάμενης ανάλογης υπόθεσης στον Ο.ΜΕ.Δ., όπου επαναλαμβάνονται και σχολιάζονται τα ίδια επιχειρήματα των δύο πλευρών κατά τρόπο πειστικό.

5. Τα έγγραφα που περιέχονται στο σχετικό φάκελο κατά τις διαδικασίες της Μεσολάβησης και Διαιτησίας, καθώς και τα στοιχεία που προκύπτουν από αυτά. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, την υπ' αριθμ. πρωτ. 85/08.04.02 αίτηση Μεσολάβησης του ΣΤΕΒ και τα μεταγενέστερα έγγραφα από 08.06.02 και από 13.06.02 της εργατικής πλευράς, καθώς και το από 23.05.02 υπόμνημα της εργοδοτικής πλευράς.

6. Τα όσα αναπτύχθηκαν προφορικά κατά τη συνάντηση της Παρασκευής, 7 Ιουνίου 2002, όπως καταχωρήθηκαν στο από 07.06.02 Πρακτικό Διαιτησίας ( άρθρ. 16 Ν. 1876/90 ).

7. Τις διατάξεις της πρόσφατης και συναφούς υπ' αριθμ. 7/2002 (24.05.02) Διαιτητικής Απόφασης "Για τους όρους αμοιβής και εργασίας των μεταλλειολόγων - μεταλλουργών αποφοίτων Α.Ε.Ι. που απασχολούνται στις βιομηχανικές επιχειρήσεις όλης της χώρας".

8. Τις διατάξεις της υπ' αριθμ. 26/2001 Διαιτητικής Απόφασης, με την οποία ρυθμίσθηκαν οι όροι αμοιβής και εργασίας των Διπλωματούχων Μηχανικών και των πτυχιούχων ΤΕΙ όλης της χώρας κατά το προηγούμενο έτος, σε συνδυασμό με τους όρους που έθεσε η από 15.04.02 ΕΓΣΣΕ για την αναπροσαρμογή των αποδοχών των εν γένει μισθωτών για το έτος 2002, καθώς και την πορεία του πληθωρισμού των τελευταίων ιδιαίτερα μηνών.

ΣΚΕΦΘΗΚΑ ΩΣ ΕΞΗΣ

Είναι σταθερή η θέση του Σ.Ε.Β. στην υπόθεση αυτή κάθε έτος, όταν η πλευρά των εργαζομένων ζητάει τις υπηρεσίες του Ο.ΜΕ.Δ., είτε για Μεσολάβηση προς υπογραφή ΣΣΕ είτε για έκδοση Διαιτητικής Απόφασης, όπως μόνιμη και σταθερή είναι η απάντηση της εργατικής πλευράς για τη νομιμότητα του αιτήματος της. Εν τέλει επιλύεται η συγκεκριμένη συλλογική διαφορά εργασίας με την έκδοση κάποιας Διαιτητικής Απόφασης που δεν υπεισέρχεται στην ουσία της διαφοράς των νομικών απόψεων μεταξύ των δύο πλευρών, ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον να συζητήσουν ουσιαστικά, το ζητήματα που τους απασχολούν καταρτίζοντας ένα σύστημα αποδοχών και λοιπών όρων εργασίας κοινά αποδεκτό, όπως αρμόζει πράγματι σε στελέχη επιχειρήσεων κατά την άποψη των μεν ή υψηλόβαθμους υπαλλήλους ή εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό κλπ κατά την άποψη των δε.

Με τα παραπάνω δεδομένα δεν είναι δυνατή και αυτή τη φορά η ουσιαστική διαφοροποίηση της κατάστασης στη διαιτητική διαδικασία, εφόσον τα μέρη επαναλαμβάνουν τις συνήθεις θέσεις τους εμμένοντας στην άποψη ότι μόνο το άλλο μέρος πρέπει να υποχωρήσει. Έτσι, δεν αφήνονται περιθώρια στο Διαιτητή να επιλύσει τη συλλογική αυτή διαφορά εργασίας με διορθωτικές αποκλίσεις από τα προηγούμενα χρόνια, ώστε να ανοίξει η οδός των ουσιαστικών προσεχών συζητήσεων. Τα μέρη διατύπωσαν τη θέση το ένα μεν να απορριφθεί η αίτηση των εργαζομένων ως μη νόμιμη, το δε άλλο να γίνει αποδεκτό το σχέδιο της ΣΣΕ που υπεβλήθη κατά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και της Μεσολάβησης.

Παρ' όλο αυτά, κρίνεται ανεκτή αφενός η κάποια υπερκάλυψη των αυξήσεων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με δεδομένη τη δήλωση της εργοδοτικής πλευράς ότι οι μηχανικοί βιομηχανίας της τριτοβάθμιος εκπαίδευσης θεωρούνται στελέχη με όρους αμοιβής και εργασίας από (προφανώς ευνοϊκότερες της ΕΓΣΣΕ) ατομικές, επιχειρησιακές ή κλαδικές συμβάσεις και αφετέρου η ανάγκη μεγαλύτερης οικονομικής αναγνώρισης των μεταπτυχιακών σπουδών, οι οποίες όλο και περισσότερο χαρακτηρίζουν τα στελέχη των επιχειρήσεων.

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

και προκειμένου να επιλυθεί η συλλογική διαφορά εργασίας μεταξύ του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών και του Συλλόγου Τεχνικών Επιστημόνων Βιομηχανίας και που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των Μηχανικών Βιομηχανίας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που εργάζονται σε βιομηχανικές επιχειρήσεις όλης της χώρας,

ΚΑΤΕΛΗΞΑ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

:: `Αρθρο 1ο ::

Στις διατάξεις της Διαιτητικής αυτής Απόφασης υπάγονται οι διπλωματούχοι, μηχανικοί απόφοιτοι ΑΕΙ, δηλαδή Πανεπιστημιακών ή Πολυτεχνικών σχολών, της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, που έχουν αναγνωρισμένους ισότιμους τίτλους σχολών της ημεδαπής, των ειδικοτήτων Μηχανολόγων Μηχανικών, Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, και των προς αυτές εξομοιουμένων ειδικοτήτων Ναυπηγών και Ηλεκτρονικών Μηχανικών, είτε με τις διατάξεις του Ν. 6422/1934, είτε με την κατάταξή τους στις κατηγορίες γ', δ', η', και θ', της παρ. 5 του άρθρου 2 του Ν. 1486/1964 , καθώς και οι πτυχιούχοι μηχανικοί ΤΕΙ και των ισοτίμων προς αυτά σχολών της ημεδαπής και της αλλοδαπής που έχουν αναγνωρίσει νομίμως την ισοτιμία των πτυχίων τους στη Χώρα μας, των ειδικοτήτων Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων, που απασχολούνται στις βιομηχανικές επιχειρήσεις όλης της χώρας με σχέση εξαρτημένης εργασίας και με το σχεδιασμό μηχανημάτων και εγκαταστάσεων ή με την εγκατάσταση και παρακολούθηση της λειτουργίας μηχανολογικών εγκαταστάσεων ή με τον προγραμματισμό και την επίβλεψη της παραγωγής, ανεξαρτήτως εάν επιπροσθέτως προς τα ανωτέρω απασχολούνται και με διοικητικά ή εμπορικά καθήκοντα και είναι μέλη του Συλλόγου Τεχνικών Επιστημόνων Βιομηχανίας (ΣΤΕΒ).

:: `Αρθρο 2ο ::

Τα κατώτατα όρια των βασικών μισθών των υπαγομένων στην ΔΑ αυτή μισθωτών, όπως είχαν διαμορφωθεί την 31-12-2001 με βάση την ΔΑ 26/2001, αυξάνονται από 1-1-2002 κατά 2,5% και όπως θα διαμορφωθούν με την παραπάνω ποσοστιαία αύξηση, αυξάνονται περαιτέρω από 1-7-2002 κατά ποσοστό 3 %.

:: `Αρθρο 3ο ::

α) Στους εργαζομένους που έχουν τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών επιπέδου master, σε αναγνώριση της πρόσθετης εξειδίκευσης πέραν της πενταετούς προπτυχιακής φοίτησης, χορηγείται επίδομα ποσοστού 5% επί του βασικού μισθού.

β) Το επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών επιπέδου διδακτορικού, που προβλέπεται από την Δ.Α. 17/2000, αυξάνεται από 11% σε 13% και υπολογίζεται επί του βασικού μισθού.

γ) Τα δύο ανωτέρω επιδόματα χορηγούνται αθροιστικά στους κατόχους master και διδακτορικού διπλώματος.

:: `Αρθρο 4ο ::

Στους υπαγόμενους στην ΔΑ αυτή μισθωτούς έχουν εφαρμογή όλες οι θεσμικές διατάξεις των ΕΓΣΣΕ, όπως ισχύουν κάθε φορά.

:: `Αρθρο 5ο ::

Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι μη αντικείμενοι στην ΔΑ αυτή όροι της ΔΑ 26/2001 και των προηγούμενων όμοιων ρυθμίσεων.

:: `Αρθρο 6ο ::

Τυχόν καταβαλλόμενες αποδοχές ανώτερες από αυτές που προκύπτουν από την απόφαση αυτή ή ισχύοντες όροι εργασίας ευνοϊκότεροι εξακολουθούν να ισχύουν και δεν μεταβάλλονται.

:: `Αρθρο 7ο ::

Η ισχύς της Δ.Α. αυτής, με τις παραπάνω διακρίσεις αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2002.

Η απόφαση αυτή να κοινοποιηθεί για εκτέλεση.