Αθήνα, 12 Ιουνίου 2002
Αρ. Πρωτ:1211
Προς:
1. Πανελλήνιο Σύλλογο Υπαλλήλων Αθλητικών Σωματείων, Λεωφ. Συγγρού 137, 171 21 Αθήνα
2. Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων (Σ.Ε.Γ.Α.Σ.), Λεωφ. Συγγρού 137, 171 21 Αθήνα
ΘΕΜΑ:
Αποστολή Διαιτητικής Απόφασης 9/2002
Σας αποστέλλουμε την Διαιτητική Απόφαση 9/2002 του Διαιτητή κ. Θεοφάνη Αρχιμανδρίτη, η οποία αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των μελών του Συνδέσμου Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ Ν.Π.Ι.Δ. (Ο.ΜΕ.Δ.)
ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Αριθμός 9 /2002
1.1. Με αίτηση της προς τον Ο.ΜΕ.Δ. (αριθμ. πρωτ . 018/24.5.2002), η πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, με την επωνυμία "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ" (Π.Σ.Υ.Α.Σ), ζήτησε την παροχή υπηρεσιών Διαιτησίας, για την επίλυση της συλλογικής διαφοράς εργασίας, που δημιουργήθηκε μεταξύ αυτής και του "ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ" (ΣΕΓΑΣ).
Η διαφορά αφορά τη σύναψη επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, που θα ρυθμίσει τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στον "ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ".
1.2. Στις 28.5.2002, με κοινή συμφωνία των μερών,. επιλέχθηκα ως Διαιτητής.
1.3. Στις 3.6.2002 ανέλαβα τα καθήκοντα μου.
1.4. Με πρόσκληση μου κάλεσα τα ενδιαφερόμενα σε ακρόαση για συζήτηση της διαφοράς, στις 6.6.2002 και ώρα 12.00, στα γραφεία του Ο.ΜΕ.Δ. (Πλατεία Βικτωρίας 7).
Κατά τη συζήτηση παραστάθηκαν με τους εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους τους: η μεν εργατική πλευρά με τον Πρόεδρο του Διοικητικού της Συμβουλίου Περικλή Μπάκα και τον Παναγιώτη Σμυρνιωτόπουλο, η δε εργοδοτική με τον Μιχαήλ Ξεφαλάκη.
2. Αφού έλαβα υπόψη:
2.1 Ότι η προσφυγή στη Διαιτησία νόμιμα έγινε μονομερώς από την ενδιαφερόμενη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, η οποία αποδέχτηκε την πρόταση του Μεσολαβητή, που απέρριψε η εργοδοτική πλευρά.
2.2 Την από 7 Μαρτίου 2002 έγγραφη «πρόσκληση» της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων, με την οποία καλείται ο ΣΕΓΑΣ σε έναρξη διαπραγματεύσεων για υπογραφή νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
2.3 Ότι η καταγγελία κοινοποίηθηκε στον «ΣΕΓΑΣ» και στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας και αναφέρει και τα προς διαπραγμάτευση θέματα.
2.4 Όλα τα υπόλοιπα έγγραφα, που υπάρχουν στο σχετικό φάκελλο της συλλογικής διαφοράς και τους ισχυρισμούς των μερών.
Ιδιαίτερα έλαβα υπόψη τον ισχυρισμό της εργοδοτικής πλευράς, που περιέχεται στο με ημεροχρονολογία 6.6.2002 πρακτικό διαιτησίας του ΟΜΕΔ, ότι: «Υπάρχει αδυναμία ικανοποιήσεως των οικονομικών αιτημάτων δοθέντος ότι οι όποιες σχετικές ρυθμίσεις θα έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 2 Ν. 2725/99».
Δηλαδή, κατά την άποψη της εργοδοτικής πλευράς, αυτή δεν έχει τη δυνατότητα ή την υποχρέωση συλλογικής διαπραγμάτευσης, κατά τις διατάξεις του Ν. 1876/9Ο, με την συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στον ??ΣΕΓΑΣ", για τη ρύθμιση των όρων αμοιβής και εργασίας τους, γιατί τα ζητήματα αυτά ρυθμίζονται από τον κοινό νομοθέτη .
Σχετικά με τον ισχυρισμό αυτό, πραγματικά στο άρθρο 30 παρ. 2 του Ν.2725/99 "Ερασιτεχνικός και επαγγελματικός αθλητισμός και άλλες διατάξεις», στις διατάξεις του οποίου υπάγεται η εργοδοτική πλευρά («ΣΕΓΑΣ»), που λειτουργεί ως ν.π.ι.δ. και αποτελεί την ανωτάτη οργάνωση των αθλητικών ενώσεων της χώρας, στον κλάδο των γυμναστικών και αθλητικών σωματείων, ορίζεται: 2. Οι αποδοχές του προσωπικού με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθορίζονται με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 2470/97, όπως εκάστοτε ισχύει.
Όμως η διάταξη αυτή είναι άκυρη, γιατί:
α. έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 22 παρ. 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 23 παρ. 1 του Συντάγματος:
Συγκεκριμένα: Από τη διάταση του άρθρου 22 παρ. 2 Σ, στην οποία ορίζεται ότι " Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία, σε συνδυασμό με την διάταξη του άρθρ 23 παρ.1 Σ στην οποία ορίζεται ότι, "Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για την διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ? αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους μέσα στα όρια του νόμου", προκύπτει ότι, ο συνταγματικός νομοθέτης κατοχύρωσε τον θεσμό της συλλογικής αυτονομίας των επαγγελματικών οργανώσεων, βάζοντάς φραγμό στην παντοδυναμία του κοινού νομοθέτη, που υπήρχε προηγούμενα, όσον αφορά την ρύθμιση θεμάτων που έχουν σχέση με την σχέση εργασίας. Έτσι, οποιαδήποτε άσκηση της νομοθετικής αρμοδιότητας με τρόπο που οδηγεί σε αποδυνάμωση του προηγούμενου θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, θα είναι αντίθετη με την παραπάνω συνταγματική διάταξη.
Η μόνη κρατική νομοθετική παρέμβαση που μπορεί να επιτραπεί κατ? εξαίρεση είναι αυτή που αναφέρεται σε συγκεκριμένο θέμα και εφόσον συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος: και αυτή που θεσπίζει κατώτατα για τους εργαζόμενους όρια προστασίας οπότε με συλλογικές ρυθμίσεις μπορεί να συνομολογηθούν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις μπορεί να συνομολογηθούν ευνοϊκότεροι ρυθμίσεις (Κουκιάδης Ι. Εργατικό Δίκαιο Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις, 1999, σελ. 20 επ. Λεβέντης Γ. Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο, 1999, σελ. 52 επ.)
β. έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 4 της 98 Δ.Σ.Ε
Συγκεκριμένα: Οι διεθνείς συμβάσεις εργασίας που έχουν κυρωθεί με νόμο, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου, επαυξημένης τυπικής ισχύος και κατισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης νόμου (άρθρ. 28 παρ. 1 Σ.).
Από τη διάταξη του άρθρ. 4 της 98 Δ.Σ.Ε., που κυρώθηκε με το νόμο 4205/61 και που ορίζει ότι "Δέον να λαμβάνονται εφόσον τούτο είναι αναγκαίον, μέτρα ανταποκρινόμενα εις τας εθνικής συνθήκας δι? ων να ενισχύεται και να προωθήται η εις ευρύτατην κλίμακα ανάπτυξις και χρησιμοποίησης διαδικασιών δι? ων εργοδόται και εργοδοτικαί οργανώσεις αφενός και οργανώσεις εργαζομένων αφ? ετέρου να έρχονται εκουσίως εις διαπραγματεύσεις δια την δια συλλογικών συμβάσεων, ρύθμισιν των όρων απασχολήσεως, προκύπτει ότι με αυτή (διάταξη) επιβάλλεται η ενίσχυση και προώθηση, από το κράτος, των ελεύθερων διαπραγματεύσεων εργαζομένων και εργοδοτών, για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, στις οποίες, ελεύθερα, καθορίζονται οι συνθήκες εργασίας και αμοιβής των εργαζομένων.
Έτσι και στην περίπτωση αυτή, οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση, που οδηγεί στην κατάργηση ή έστω στον περιορισμό του δικαιώματος σύναψης συλλογικής σύμβασης εργασίας, παραβιάζει ευθέως την παραπάνω επιταγή της 98 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας και σαν τέτοια είναι άκυρη.
Μετά τα παραπάνω και συνοψίζοντας: Η μονομερής ρύθμιση των αποδοχών των εργαζομένων στον «Σύνδεσμο Ελληνικών Γυμναστικών και Αθλητικών Σωματείων» (ΣΕΓΑΣ), από τον κοινό νομοθέτη, κατά καταστρατήγηση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων (Ν. 1876/90), έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα (άρθρ. 22 παρ. 2) και με τις διατάξεις Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (άρθρ. 22 παρ. 2) και με διατάξεις Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (άρθρ. 4 της 98 Δ.Σ.Ε., αλλά και 87 Δ.Σ.Ε.), που κατοχυρώνουν τη συλλογική αυτονομία των επαγγελματικών οργανώσεων.
2.5. Την με αριθμ. πρωτ. ΟΜΕΔ 1863/18.10.2001 πρόταση του Μεσολαβητή.
Και ακόμα έλαβα υπόψη:
2.6. Ότι για τον καθορισμό των αποδοχών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, εκτός των άλλων στοιχείων και: α. η οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και η ικανότητα πληρωμής, β. οι όροι αμοιβής και εργασίας εργαζομένων των ίδιων ή συναφών επαγγελμάτων, (ή κλάδων επιχειρηματικής δραστηριότητας), γ. οι απώλειες του εισοδήματος των εργαζομένων, κατά το χρόνο που πέρασε, από την προηγούμενη συλλογική ρύθμιση και ο ρυθμός μείωσης του εισοδήματος τους από τον πληθωρισμό, κατά το τρέχον έτος, ούτως ώστε με την εξασφάλιση πραγματικών αυξήσεων να διατηρείται η αγοραστική τους δύναμη.
2.7 Ότι με την από 24.2.2000 επιχειρησιακή συλλογική ρύθμιση, αλλά και την 30/1994 διαιτητική απόφαση, ρυθμίστηκαν οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων που υπάγονται στην παρούσα, για τα προηγούμενα χρόνια.
2.8 Ότι η ποσοστιαία μεταβολή του πληθωρισμού, κατά το έτος 2001, με επίσημη πρόβλεψη 2,3%, σε 12μηνη βάση (μέσα επίπεδα) και 2% αρχή - τέλος, ανήλθε, σε 12μηνη βάση (μέσα επίπεδα) σε ποσοστό 3,4% (αρχή - τέλος 3,9%.), ενώ για το έτος 2002 προβλέπεται να διαμορφωθεί, σε μέσα επίπεδα, σε ποσοστό 3,5% περίπου, με βάση τη μέχρι σήμερα διακύμανση του Γενικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή και την αύξηση που σημειώνει τόσο ο "δομικός πληθωρισμός", όσο και ο "εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή" (Κατά τις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο πληθωρισμός θα διαμορφωθεί στο 3,3%, κατά τον ΟΟΣΑ στο 3 ,4% ενώ κατά τις αντίστοιχες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο 3,5%).
2.9. Ότι με την ε.γ.σ.σ.ε. της 15 Απριλίου·2002, εκτός των άλλων ρυθμίσεων, συνομολογήθηκαν και αυξήσεις των κατωτάτων ορίων μισθών και ημερομισθίων, για μεν το έτος 2002, με επίσημη πρόβλεψη πληθωρισμού 2,5% σε συνολικό ποσοστό 5,4% (μαζί με το "διορθωτικό" ποσοστό -1,1% - για το έτος 2001), για δε το έτος 2003, σε ποσοστό 3,9%.
2.10 Ότι, με βάση όσα προαναφέρθησαν σε ένα βαθμό, ισόρροπη στάθμιση των συμφερόντων των μερών μπορεί να επιφέρει συλλογική ρύθμιση η οποία θα προβλέπει, για το έτος 2002, ποσοστιαία αύξηση, στις αποδοχές της 7.3.2002, σε συνολικό ποσοστό 5 ,4% και κατοχύρωση εργασιακών ρυθμίσεων που ήδη ισχύουν.
3. Κατέληξα στην ακόλουθη απόφαση
`Αρθρο 1ο
Πεδίο εφαρμογής.
Στις διατάξεις της παρούσας υπάγονται οι απασχολούμενοι στον Σύνδεσμο Ελληνικών Γυμναστικών και Αθλητικών Σωματείων" (ΣΕΓΑΣ).
`Αρθρο 2ο
Αναπροσαρμογή Βασικών μισθών
Οι βασικοί μισθοί των υπαγομένων στην παρούσα εργαζομένων, όπως έχουν διαμορφωθεί στις 7.3.2002, αυξάνονται από 8.3.2002 κατά ποσοστό 5,4%. Η αύξηση αυτή δεν συμπεριλαμβάνει το προσωπικό των Ε.Α.Σ.-Τ.Ε, που αμείβονται με το εκάστοτε ισχύον μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων.
`Αρθρο 3ο
Έξοδα κίνησης και παράστασης
Αυξάνονται τα έξοδα κίνησης και παράστασης σε αγώνες, από 52,32 Ευρώ σε 70 Ευρώ την ημέρα (35 ευρώ για πρωινή και 35 για απογευματινή απασχόληση).
`Αρθρο 4ο
Επίδομα θέσεως
Καθιερώνεται επίδομα θέσεως ως εξής:
Α. Διευθυντής: 200 Ευρώ το μήνα 3. Αναπληρωτής Διευθυντή: 180 Ευρώ το μήνα και γ. Τμηματάρχη: 160 Ευρώ το μήνα.
`Αρθρο 5ο
Εντάσσονται όλοι οι εργαζόμενοι στα προγράμματα μηχανογράφησης των υπηρεσιών του ΣΕΓΑΣ με Η/Υ.
`Αρθρο 6ο
Γονική άδεια - `Αδεια ανατροφής.
Για τις εργαζόμενες μητέρες ο χρόνος εργασίας μειώνεται κατά δυο (2) ώρες ημερησίως, εάν έχουν τέκνα ηλικίας έως δύο ετών και κατά μία ώρα εάν έχουν τέκνα ηλικίας από δύο έως τεσσάρων ετών.
Η εργαζόμενη μητέρα δικαιούται εννέα (9) μήνες άδεια με αποδοχές για ανατροφή παιδιού εάν δεν κάνει χρήση του κατά το προηγούμενο εδάφιο μειωμένου ωραρίου.
`Αρθρο 7ο
Ασφάλιση.
Το προσωπικό του ΣΕΓΑΣ εντάσσεται στο ετήσιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ατυχημάτων, από την εκάστοτε ασφαλιστική εταιρία, με την οποία συμβάλλεται ο ΣΕΓΑΣ.
`Αρθρο 8ο
Ρεπό
Χορηγούνται επτά (7) "ρεπό", με αποδοχές, ετησίως, στο προσωπικό του ΣΕΓΑΣ, που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε αγώνες, τελούμενους από τον ΣΕΓΑΣ οι οποίοι διεξάγονται σε επίσημες αργίες και Σαββατοκύριακα.
`Αρθρο 9ο
Χρόνος απασχόλησης
Εφαρμόζεται σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, τριάντα πέντε (35) ωρών, σε όλο το προσωπικό του ΣΕΓΑΣ.
`Αρθρο 10ο
Ταμειακή διευκόλυνση
Χορηγείται στο προσωπικό άτοκη προσωρινή ταμειακή διευκόλυνση ενός μισθού, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και μετά από έγριση του Δ. Σ. του ΣΕΓΑΣ, σε περιπτώσεις απρόβλεπτων και έκτακτων αναγκών.
Ο χρόνος εξόφλησης της προσωρινής ταμειακής διευκόλυνσης ορίζεται σε δέκα οκτώ (18) μήνες.
`Αρθρο 11ο
Διατήρηση ρυθμίσεων.
Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι όροι της από 24.2.2000 σ.σ.ε. και των προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων, εφόσον δεν τροποποιούνται με την παρούσα.
`Αρθρο 12ο
Αρχή ευνοϊκότερης ρύθμισης.
Αποδοχές στο σύνολο τους ανώτερες απ? αυτές που καθορίζει η παρούσα ή ευνοϊκότεροι όροι εργασίας, που προβλέπονται από νόμους, υπουργικές αποφάσεις, σ.σ.ε. η δ.α., επιχειρησιακή συνήθεια, έθιμα κ.λ.π., δεν θίγονται και εξακολουθούν να ισχύουν.
`Αρθρο 13
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από 8/3/2002.
