ΘΕΜΑ:

Απαντώντας στην από 10/6/2003 αίτησή σας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Α) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

1. Όπως έχει γίνει δεκτό από τη Διοίκηση, στην περίπτωση που σε ομόρρυθμη εταιρία γίνεται συγκέντρωση όλων των εταιρικών συμμετοχών, στα χέρια ενός εταίρου συντελείται υποχρεωτική λύση της προσωπικής εταιρίας (αφού η εταιρία, ως σύμβαση διαρκείας προϋποθέτει τη συνεχή ύπαρξη δύο τουλάχιστον προσώπων) και στη συνέχεια γίνεται σύσταση ατομικής επιχείρησης στην ίδια εγκατάσταση με το ίδιο αντικείμενο εργασιών από το ένα μέλος της εταιρίας που λύθηκε, και υπάρχει θέμα υπεραξίας σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 13 του Ν. 2238/1994, γιατί άλλος είναι ο φορέας της ατομικής επιχείρησης και άλλος ο φορέας του νομικού προσώπου που διακόπτει τη δραστηριότητά του (1075231/1546/Α0012/4-10-2000 έγγραφο).

2. Περαιτέρω, με την 1052699/1082/Α0012/30-5-2003 εγκύκλιό μας έχει γίνει δεκτό, ότι σε περίπτωση λύσης εταιρίας και άσκησης στον ίδιο χώρο ατομικής επιχείρησης από μέλος αυτής, δεν υπολογίζεται υπεραξία μόνο για το ποσοστό της συμμετοχής του μέλους αυτού στη λυθείσα εταιρία.

3. Από τα ανωτέρω συνάγεται, ότι στην περίπτωση πώλησης του 50% των εταιρικών μερίδων ομόρρυθμης εταιρίας σε μέλος αυτής ο οποίος κατέχει το υπόλοιπο 50% των εταιρικών μερίδων, συντελείται λύση της ομόρρυθμης εταιρίας και άσκηση ατομικής επιχείρησης στον ίδιο χώρο με το ίδιο αντικείμενο δραστηριότητας από το εν λόγω πρόσωπο και οφείλεται φόρος υπεραξίας σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 13 του Ν. 2238/1994, ο οποίος όμως θα περιοριστεί στο 50% του οφειλόμενου φόρου. σύμφωνα με την 1052699/1082/A0012/30-5-2003 εγκύκλιό μας.

Β. Φ.Π.Α.

1. Με την εγκύκλιο ΠΟΛ. 1103/90, με την οποία κοινοποιήθηκε η 52/1990 γνωμοδότηση των Προϊσταμένων των Νομικών Διευθύνσεων, διευκρινίσθηκε ότι οι μεταβιβάσεις μερίδων εταίρων δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 5 του Ν. 2859/2000, δηλαδή, δεν θεωρείται ως «μεταβίβαση αγαθών επιχείρησης ως συνόλου, κλάδου ή μέρους της από επαχθή ή χαριστική αιτία ή .........», αλλά είναι πράξη που σύμφωνα με την περίπτωση κα΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 22, του ίδιου νόμου, απαλλάσσεται από Φ.Π.Α.

Κατά συνέπεια, αφού η μεταβίβαση εταιρικών μεριδίων δεν εμπίπτει στην παράγραφο 4 του άρθρου 5, το πρόσωπο που αποκτά την επιχείρηση δεν θεωρείται ότι διαδέχεται τον μεταβιβάζοντα, δηλαδή, δεν υπεισέρχεται ως διάδοχος στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του προσώπου που μεταβιβάζει.

2. Κατόπιν των όσων αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο, εφόσον από τα πραγματικά γεγονότα για τον έλεγχο των οποίων αρμόδια είναι η Δ.Ο.Υ. που ανήκετε, προκύπτει ότι, η πώληση του 50% της Ο.Ε. από τον ένα εταίρο στον άλλο που κατέχει το υπόλοιπο 50% και ο οποίος θα συνεχίσει την ίδια δραστηριότητα με την μορφή ατομικής επιχείρησης, εμπίπτει στις διατάξεις της περ. κα΄ του άρθρου 22 και κατά συνέπεια η πράξη αυτή απαλλάσσεται από Φ.Π.Α. και το τυχόν πιστωτικό υπόλοιπο που έχει η Ο.Ε. δεν θα μεταφερθεί στην ατομική επιχείρηση, αφού η συγκέντρωση όλων των μεριδίων περιήλθαν στον ένα εκ των εταίρων και συντελέσθηκε αναγκαστικά λύση της προσωπικής εταιρείας, δεδομένου ότι για την ύπαρξη αυτής απαιτείται η συμμετοχή δύο τουλάχιστον προσώπων.

Γ) Κ.Β.Σ.

Μετά από τα προαναφερόμενα, εφόσον μεταβιβάζεται το 50% εταιρικών μεριδίων του ενός εταίρου εκ των δύο εταιρείας Ο.Ε. στον άλλο εταίρο, η μεταβίβαση αυτή δεν πληροί τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά της πώλησης και ως εκ τούτου δεν προκύπτει η έκδοση τιμολογίου από τις κείμενες διατάξεις του Κ.Β.Σ.

Δ) ΕΙΔΙΚΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΕΣ

Η εκχώρηση εταιρικών μεριδίων της Ο.Ε. δεν υπάγεται σε Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίων, σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. ε΄ της παρ. 4 του άρθρου 18 του Ν. 1676/1986. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 31 του ίδιου νόμου, η εκχώρηση αυτή δεν υπόκειται σε τέλη χαρτοσήμου. Σημειώνεται ότι η μη υπαγωγή της εκχώρησης αυτής σε τέλη χαρτοσήμου, με βάση τα όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά ως προς το Φ.Π.Α., καλύπτεται και από τη διάταξη της περιπτ. β΄ της παραγρ. 1 του άρθρου 63 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας που κυρώθηκε με το Ν. 2859/2000.