ΘΕΜΑ:

Με αφορμή ερωτήματα που μας έχουν υποβληθεί, αναφορικά με το παραπάνω θέμα, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 2238/1994, εισόδημα στο οποίο επιβάλλεται ο φόρος είναι το εισόδημα που προέρχεται από κάθε πηγή ύστερα από την αφαίρεση των δαπανών για την απόκτησή του, όπως αυτό προσδιορίζεται ειδικότερα στα άρθρα 20 έως 51.

2. Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 45 του Ν. 2238/1994 εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες είναι το εισόδημα που προκύπτει κάθε ένα οικονομικό έτος από μισθούς, ημερομίσθια, επιχορηγήσεις, επιδόματα, συντάξεις και γενικά από κάθε παροχή που χορηγείται περιοδικά με οποιαδήποτε μορφή είτε σε χρήμα είτε σε είδος, που είναι δεκτικό αποτίμησης, ή άλλες αξίες για παρούσα ή προηγούμενη υπηρεσία ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία, το οποίο αποκτάται από μισθωτούς γενικά και συνταξιούχους.

Από αυτή τη διάταξη προκύπτει ότι, η παροχή του εργοδότη προς τον εργαζόμενο πρέπει να προσφέρεται σε αυτόν ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσφέρει και όχι για άλλο λόγο ή αιτία.

Πρέπει δηλαδή οι παροχές αυτές - σε χρήμα και είδος - να μπορεί να θεωρηθούν ότι αποτελούν την ¨αμοιβή¨ του εργαζόμενου για την παροχή των υπηρεσιών του (απόφαση ΣτΕ 628/1979, 1526/1976).

3. Τα επιδόματα που χορηγούν στους δικαιούχους μισθωτούς, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, τα ασφαλιστικά ταμεία, και τα ταμεία υγείας, για λουτροθεραπεία, αεροθεραπεία, εισπνευσοθεραπεία, ενεσοθεραπεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 3710/1957 και Α.Ν. 124/1967, δηλαδή μετά την προσκόμιση, εκτός των άλλων δικαιολογητικών και των απαιτούμενων από τον ΚΒΣ (τιμολόγια ή αποδείξεις), δεν έχουν τα εννοιολογικά γνωρίσματα του εισοδήματος (περιοδικότητα, σταθερή και διαρκώς εκμεταλλεύσιμη πηγή, αντάλλαγμα προσωπικής εργασίας ή άλλης δραστηριότητας αλλά και δεν αποτελούν τον καρπό περιουσιακών στοιχείων), τα οποία είναι αναγκαία για την υπαγωγή στις ως άνω διατάξεις, αλλά αντίθετα είναι ειδικά κοινωνικά επιδόματα που καταβάλλονται στους δικαιούχους ασφαλισμένους για την αντιμετώπιση των ειδικών δαπανών της ασθένειάς τους (σχετ. η Ε.8999/ΠΟΛ. 85/8.7.1983 διαταγή μας).

4. Επίσης, τα ποσά που καταβάλλουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, τα ασφαλιστικά ταμεία και τα ταμεία υγείας για έξοδα μεταφοράς σε ασφαλισμένους, βαριά ασθενείς που έχουν ανάγκη να μεταφερθούν για ειδική εξέταση ή θεραπεία, η οποία δεν μπορεί να γίνει στον τόπο της διαμονής τους, αφού αυτοί προσκομίσουν εκτός των άλλων και τα σχετικά δικαιολογητικά που προβλέπονται από τον Κ.Β.Σ. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του Ν. 2072/1992, είναι ποσά που καταβάλλονται για την αντιμετώπιση των ειδικών δαπανών της ασθένειάς τους και δεν φέρουν τα εννοιολογικά γνωρίσματα του εισοδήματος.

5. Κατόπιν των ανωτέρω, τόσο τα επιδόματα λουτροθεραπείας, εισπνευσοθεραπείας, αεροθεραπείας και ενεσοθεραπείας, όσο και το ποσό για έξοδα μεταφοράς βαριά ασθενών, που καταβάλλουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, τα ασφαλιστικά ταμεία και τα ταμεία υγείας στους δικαιούχους ασφαλισμένους, δεν υπάγονται σε φόρο εισοδήματος και δεν εμφανίζονται στις βεβαιώσεις αποδοχών, καθόσον δεν φέρουν τα εννοιολογικά γνωρίσματα του εισοδήματος.