Απόφ. Αρείου Πάγου 142/2007 (25/09/2007)

Ο υποκατάστατος του Δ.Σ. της Α.Ε. ενεργεί ως όργανο της και δεν έχει ανάγκη ειδικής πληρεξουσιότητας ή εξουσιοδότησης.

Ο υποκατάστατος του Δ.Σ. της Α.Ε. ενεργεί ως όργανο της και δεν έχει ανάγκη ειδικής πληρεξουσιότητας ή εξουσιοδότησης.

Όμως, ο τρίτος, στον οποίο το Δ.Σ. αναθέτει την υλοποίηση της απόφασης του, είναι απλός πληρεξούσιος -εντολοδόχος και το σχετικό πρακτικό του Δ.Σ. πρέπει να φέρει βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής των μελών του.

Α.Π. 142/2007 (Τμ. Στ' Ποιν. σε Συμβ.)

Προεδρεύων : ΔΗΜ. ΚΥΡΙΤΣΑΚΗΣ, Αντιπρόεδρος

Εισηγητής : ΜΙΧ. ΔΕΤΣΗΣ, Αρεοπαγίτης

III . Με το άρθρο 18, παρ. 1, του ν. 2190/1920 «περί ανωνύμων εταιρειών», όπως αυτός κωδικοποιήθηκε με το Β.Δ. 174/1963, ορίζεται, ότι «η Α.Ε. εκπροσωπείται επί δικαστηρίου και εξωδίκως υπό του Δ.Σ. αυτής, ενεργούντος συλλογικώς», κατά δε την παρ. 2 του ίδιου άρθρου «το καταστατικό δύναται να ορίσει, ότι εν ή πλείονα μέλη του Συμβουλίου ή άλλα πρόσωπα δικαιούνται να εκπροσωπούν την εταιρεία, εν γένει ή εις ορισμένου μόνον είδους πράξεις».

Το άρθρο 22 του ίδιου Νόμου ορίζει στην παρ. 1, ότι «Το Δ.Σ. είναι αρμόδιο ν' αποφασίζει πάσα πράξη αφορώσαν εις την διοίκηση της εταιρείας, εις την διαχείριση της περιουσίας αυτής και εις την εν γένει επιδίωξη του σκοπού της εταιρείας», στη δε παρ. 3, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10, παρ. 4, του ν. 2339/1995, «το καταστατικό μπορεί να ορίζει θέματα, για τα οποία η εξουσία του Δ.Σ. μπορεί να ασκείται ολικά ή μερικά από ένα ή περισσότερα μέλη του, διευθυντές της εταιρείας ή τρίτους».

Οι διατάξεις αυτές του ν. 2190/1920, αντίστοιχες με εκείνες των άρθρων 65, 67 και 68 του Α.Κ., ρυθμίζουν την οργανική εκπροσώπηση του ν.π. της Α.Ε., δηλαδή, καθορίζουν το όργανο, που εκφράζει τη βούληση του νομικού αυτού προσώπου στις έννομες σχέσεις με άλλα πρόσωπα, το οποίο το εκπροσωπεί στα δικαστήρια, και αποφασίζει για τη διοίκηση της εταιρείας και τη διαχείριση της περιουσίας της για την πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού.

Ως τέτοιο όργανο ορίζεται (18, παρ. 1) το Δ.Σ. της εταιρείας, το οποίο (22, παρ. 1) είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε υπόθεση που αφορά στη διοίκηση της εταιρίας ή στη διαχείριση της περιουσίας της.

IV . Εξάλλου, οι προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 18, παρ. 2, και 22, παρ. 3, του άνω ν. 2190/1920, που αλληλοσυμπληρώνονται, ρυθμίζουν το ζήτημα της υποκατάστασης του Δ.Σ. της Α.Ε., κατά τρόπο ώστε αυτή να είναι νόμιμη, μόνον, εφόσον διενεργείται με βάση μία από αυτές τις διατάξεις. Το άρθρο 18, παρ. 2, αναφέρεται αποκλειστικά στην εξουσία εκπροσώπησης της Α.Ε. Επιτρέπει στο καταστατικό της εταιρείας να ορίσει, ότι ένα ή περισσότερα μέλη του ή άλλα πρόσωπα, που κατονομάζονται, δικαιούνται να εκπροσωπούν (δικαστικώς ή εξωδίκως) την εταιρεία γενικά ή σε ορισμένες μόνο πράξεις. Η διάταξη του άρθρου 22,παρ. 3, περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής της, τόσο τις πράξεις διαχείρισης όσο και την εκπροσώπηση της εταιρείας.

Αντίθετα, όμως, προς το άρθρο 18, παρ. 2, το οποίο συνιστά ειδική πρόβλεψη, με την οποία το καταστατικό προβαίνει σε συγκεκριμένο καθορισμό προσώπων, που κατονομάζονται, στην περίπτωση του άρθρου 22, παρ. 3, το καταστατικό προβλέπει ορισμένα θέματα, για τα οποία είναι δυνατό να αποφασιστεί από το Δ.Σ. μεταβίβαση της εξουσίας του. Η μεταβίβαση αυτή κατά το άνω άρθρο 22, παρ. 3, μπορεί να διενεργηθεί προς οποιοδήποτε πρόσωπο και όχι μόνο προς μέλη του Δ.Σ. ή διευθυντές της εταιρείας.

Προϋποθέτει, όμως, σχετική πρόβλεψη στο καταστατικό της εταιρείας (Ολ. Α.Π. 6/2006). Υποκατάσταση του Δ.Σ. με εξωτερική συμφωνία δεν είναι νόμιμη

Επομένως, όταν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρ θρων 18, παρ. 2, ή 22, παρ. 3, το τρίτο πρόσωπο, προς το οποίο το όργανο της εταιρείας, δηλαδή, το Δ.Σ., ανέθεσε εκπροσωπευτική δραστηριότητα, δεν είναι υποκατάστατος του Δ.Σ., αλλά ενεργεί στα πλαίσια της από τα άρθρα 211 και 713 του Α. Κ. προβλεπόμε νης αντίστοιχα πληρεξουσιότητας ή εντολής.

Στην περίπτωση αυτή ο υποκατάστατος του Δ.Σ., επειδή ενεργεί ως όργανο της εταιρείας δεν έχει ανάγκη ειδικής πληρεξουσιότητας ή εξουσιοδότησης και βεβαίωσης του γνή σιου της υπογραφής των μελών του Δ.Σ., όταν το απαιτεί νο μοθετική διάταξη, όπως όταν πρόκειται για την υποβολή έγκλησης ή για τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής. Στην περίπτωση, όμως, που το Δ.Σ. Ανώνυμης Εταιρείας, για την υλοποίηση σχετικής απόφασης του, αναθέσει σε τρίτο, ως προς τον οποίο δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άνω άρθρων 18, παρ. 2, ή 22, παρ. 3, του ν. 2190/1920 να υποβάλλει μήνυση ή έγκληση κατά του δράστη αξιόποινης πράξης που τελέστηκε σε βάρος της εταιρείας, απαιτείται, ενόψει του ότι ο ανωτέρω τρίτος είναι απλός πληρεξούσιος - εντολοδόχος της τελευταίας, το πρακτικό του Δ.Σ., που περιέχει τη σχετική απόφαση του και το οποίο προσαρτάται στην εγχειριζόμενη έγκληση, να φέρει και βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής του «εντολέα» και παρέχοντος την πληρεξουσιότητα, δηλαδή, των μελών του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 42, παρ. 2, εδ. γ', και 46 Κ.Ποιν.Δ.